Hayalkırıklığı Durağında İnecek Var!

Porto

Bazen merak ederim. Dünyada hayal kırıklığından daha güçlü hangi duygu vardır diye. Mütemadiyen, bana bir sürü duygu söyleyeceksiniz ve ben de hepsini alt eden bir örnek bulacağım hayal kırıklığını üstün kılmak adına. Söyleyin hadi nedir ? Özlem mi? Evet çok güçlüdür inkar etmem ama yeri kolayca doldurulabilir mutluluk ya da hayal kırıklığıyla. Sevdiğiniz birine kavuştuğunuzda mutluluk yoğunlaşır, ama bu kişiyle artık görüşmeyeceğinizi tahayyül edin. Hayal kırıklığının kekremsi tadını alabiliyor musunuz?

Bu duygu ağzımda öyle acı bir tat bıraktı ki dünyada hangi suyu içsem dindirebilir bunu bilemiyorum. Bu diyorum, çünkü bazen tanımlamakta zorlandığımız duygular vardır. Haki bir boşluk içinizde mesela. Hayal kırıklığını durağından sonra aktarma yapacağınız duygu boşluktur. Uzun zaman durulabilir mi bilmem ama en son durağı çok iyi bilirim. Aynı yolun yolcusuyum senelerdir, ben ve duygularım bilir duraklarını. Bu kez hayal kırıklığı jet hızıyla gelince durakları da şaşırdım diyebilirim.

Cam kırıklarından daha çok acıtıyor tutmaya kalktığınızda bu duyguyu. Tasavvur ederken bile yüzümüz buruşuyor, çünkü telaffuzu hoş bir kelime değil kendisi. Ben hele hiç sevmem ama takdir-i ilahi midir nedir, hepte yolum bu duyguyla kesişir. Porto’ya doğru yola çıkmış bir Braga yolcusunun ne derdi olabilir ki hayal kırıklığıyla derseniz eğer size dünyada kıta ya da ülke değiştirdiğinizde değişmeyen tek canlının insan olduğunu hatırlatırım.

Duygu dediğiniz şeyi bavula koyup denize atamıyorsunuz. Velev ki kendinize verdiğiniz sözleriniz var. Falan filan yere gidince derdi kederi geride bırakacağım tarzı sözler de boş bir hayal balonundan ibaret. Öyle dalıyoruz ki heyecana, bu balon patladığında da ödümüz patlıyor aniden. Gümbür gümbür gelir hayal kırıklığı, pek dobradır. Hiç lafını sözünü esirgemez. Sağ olsun.


Sen de sağ ol sevgili J bana otobüste yazı yazacak kadar bir mazi bıraktığın ve yüz yüze bir hafta, mektuplarla bir yıl sürmüş arkadaşlığımızıbana sonlandırttığın için. Hayalkırıklığı sadece değil mi? Sadece o ekşi tat damağında ve sonraki durak umut ve yeni arayışlar. Halt etmişsin sen diyor ve yoluma devam ediyorum…


Seyir defterinde sadece mutlu şeyler görmeye alışmış olanlarınız için şimdiden belirteyim. her yolculuk aslında bir nevi içinize yaptığınız yolculukla aynıdır. Kendimizle yüzleşmelerimiz ve iç hesaplaşmalarımız yolculuk esnasında nükseder. Siz de fark ettiniz mi bunu hiç? Yollar sanki anılarınıza açılan kapılara dönüşür ve her dönemeçte bir sonraki anıya gidersiniz.


Ben de yemyeşil gittim geçen hafta Porto'ya doğru gri düşünceler arasından. Yeşil ve gri pek uymadı birbirine. İdare ediverin bu seferlik...